کربلا در کربلا می ماند اگر زینب(س) نبود....

اولا این ولادت با سعادت رو به همه به خصوص حضرت بقیه الله(ارواحنا فداه) تبریک میگم که میدونم حضرت توجه خاصی به ایشون دارن. 

ایشون بیشتر از هر چیز به صبر مشهورن که توسل به ایشون هم اثرات خودشو داره...  

قهرمان کربلا که اگه نبود معلوم نبود با واقعه کربلا چی میشد... 

کسی که وقتی فرندانش در کربلا شهید شدند با اینکه برای هر شهید نزد امام حسین(ع) میرفت اما این بار از خیمه بیرون نیامد تا نکنه امام حسین(ع) از دیدن رویش شرمنده بشه... 

خیلی عظیمه... محبت مادر و فرزندی رو دست کم نگیرید... خدا میدونه چی به ایشون گذشت 

اون موقع... حتی ایشون به روی خودشون هم نیاوردن... 

کسی که هدفش امام معصومش باشه باید هم اینطور باشه...   

                        

اما یه چیز دیگه که شاید خیلی مغفول مونده و بیشتر باید زنان جامعه ما بهش توجه کنن حجب حیای ایشونه. چیزی که تو این دوره زمونه نایابه... 

حتما شنیدید که وقتی ایشون میخواستن به زیارت مادرشون برن اما علی حسن و حسین و حضرت ابالفضل(علیهما سلام) ایشونو در تاریکی شب همراهی می کردن تا کسی قامت ایشون رو هم نبینه... 

اما حالا چطور؟ اصلا خبری از این حرفا نیست. شاید بهتر بود علاوه بر روز پرستار این روزو روز حجاب هم معرفی می کردن تا شاید یه تذکری برای جوونایامروزمون بشه... 

البته بحث راحع به حجاب طولانیه که انشا ا... در پست بعدی بهش می پردازم... 

انشاا... از اهمیت این روز بزرگ غافل نشیم و زینبی باشیم.... 

اللهم عجل لولیک الفرج